Art. 8 ust 5 ustawy o komornikach sądowych i egzekucji: Wierzyciel ma prawo wyboru komornika na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z wyjątkiem spraw o egzekucję z nieruchomości oraz spraw, w których przepisy o egzekucji z nieruchomości stosuje się odpowiednio. W przypadku wyboru komornik działa poza obszarem swojego rewiru komorniczego.

______________________________________________________

Wniosek egzekucyjny w sprawach KM

Wniosek egzekucyjny w sprawach alimentacyjnych KMP

Wierzyciel może zlecić komornikowi poszukiwanie za wynagrodzeniem majątku dłużnika.

______________________________________________________

WARTO WIEDZIEĆ :

I.  Do wszczęcia egzekucji konieczna jest inicjatywa wierzyciela. Jednak przed wszczęciem egzekucji wierzyciel musi najpierw złożyć pozew o zapłatę do sądu w celu uzyskania wyroku lub nakazu zapłaty, w którym została zasądzona od dłużnika na rzecz wierzyciela należność pieniężna. Po uprawomocnieniu się wyroku wierzyciel musi złożyć w sądzie, który wydał orzeczenie, wniosek o nadanie wyrokowi klauzuli wykonalności. W przypadku nakazów zapłaty oraz wyrokowi zasądzającemu alimenty sąd klauzulę wykonalności nadaje z urzędu i doręcza go wierzycielowi. Po uzyskaniu orzeczenia opatrzonego klauzulą wykonalności wierzyciel może zwrócić się do komornika o wszczęcie postępowania egzekucyjnego.

II. Jakie dokumenty trzeba dostarczyć komornikowi ?

W celu wszczęcia postępowania egzekucyjnego wierzyciel musi złożyć komornikowi wniosek egzekucyjny wraz z tytułem wykonawczym (wyrokiem, nakazem zapłaty opatrzonym klauzulą wykonalności).

Wniosek egzekucyjny ma podstawowe znaczenie dla postępowania egzekucyjnego, ponieważ organ egzekucyjny jest związany wnioskiem wierzyciela. Organ egzekucyjny nie może wyjść poza jego żądanie, nawet jeżeli z tytułu wykonawczego wynika co innego. Wniosek powinien spełniać wymogi formalne określone w art. 797 kpc. We wniosku egzekucyjnym należy wskazać:
◾oznaczenie organu egzekucyjnego, do którego wniosek jest skierowany,
◾imię i nazwisko lub nazwę stron tj,. wierzyciela i dłużnika, ich przedstawicieli ustawowych i pełnomocników,
◾oznaczenie pisma jako wniosku o wszczęcie egzekucji,
◾osnowę wniosku czyli świadczenie, które ma być spełnione oraz sposób egzekucji. Świadczenie powinno wynikać z tytułu wykonawczego. Może ono być określone w wysokości, jaką wymienia tytuł wykonawczy, z podaniem dokładnej pretensji głównej, należności ubocznych, zwłaszcza odsetek, ich wysokości i daty, od której należy je liczyć. Sposoby egzekucji podane są w kodeksie postępowania cywilnego.
◾podpis wierzyciela lub innego podmiotu uprawnionego do zgłoszenia wniosku,
◾wymienienie załączników

Samo złożenie wniosku egzekucyjnego do komornika nie musi stanowić podstawy podjęcia czynności egzekucyjnych. W literaturze panuje zgodny pogląd, że jeżeli wniosek nie zawiera któregoś z wymaganych elementów, jest tylko pismem procesowym, które nie może wywołać zamierzonych skutków. Niezbędne jest również określenie we wniosku sposobu egzekucji. Brak wskazania we wniosku sposobu egzekucji stanowi przeszkodę do jej prowadzenia (art. 797 i 799 § 1 kpc) i podlega uzupełnieniu w trybie art. 130 kpc.

Komornik nie jest uprawniony do badania zasadności i wymagalności tytułu wykonawczego i wykonuje tytuł zgodnie z wnioskiem wierzyciela. Na wierzycielu spoczywa obowiązek zastosowania najmniej uciążliwego sposobu egzekucji (art. 799 § 1 kpc). Nawet zastosowanie przez wierzyciela sposobu uciążliwego dla dłużnika nie uzasadnia odmowy prowadzenia przez komornika egzekucji, ponieważ wierzyciel decyduje o toku egzekucji i jej zakresie (art. 804 kpc). Inicjując egzekucję, wierzyciel we wniosku musi dokładnie oznaczyć świadczenie, jakie ma być spełnione, oraz wskazać sposób egzekucji (art. 797 i 799 § 1 kpc). Komornik nie może zastosować innego sposobu egzekucji niż zgłoszony we wniosku. Wskazanie przez wierzyciela tylko rodzaju egzekucji, bez wyraźnego oznaczenia sposobu, nie spełnia wymogów określonych w art. 797 kpc. Tak samo nie może powodować podjęcia czynności egzekucyjnych ogólnikowe stwierdzenie wierzyciela, że domaga się prowadzenia egzekucji z całego majątku dłużnika. Wierzyciel zobowiązany jest popierać egzekucję, składać odpowiednie wnioski i wyjaśnienia. Podobnie powinien postępować przy wykonywaniu postanowienia o zabezpieczeniu mienia w postępowaniu przygotowawczym.

Aby ułatwić prowadzenie egzekucji, wierzyciel powinien wskazać mienie dłużnika.

Komornik zobowiązany jest wezwać dłużnika do złożenia wyjaśnień co do przedmiotów służących do zaspokojenia wierzyciela (art. 761 i 801 kpc), jeżeli wierzyciel usprawiedliwi niemożność uzupełnienia wniosku egzekucyjnego przez wskazanie mienia, z którego ma być prowadzona egzekucja. O konieczności wskazania przez wierzyciela przedmiotów służących do zaspokojenia roszczenia mowa jest w art. 801 kpc.

Obowiązek współpracy wierzyciela z komornikiem wynika również z art. 822 kpc - w sytuacji, kiedy dłużnik przedstawi nie budzący wątpliwości dowód na piśmie, że obowiązku swego dopełnił, wierzyciel musi to potwierdzić. Przepisy art. 761 kpc i 801 kpc nakładają na wierzyciela obowiązek wskazania we wniosku potrzeby wysłuchania uczestników postępowania oraz zasięgnięcia od organów gminy, instytucji i osób nie uczestniczących w postępowaniu informacji niezbędnych do prowadzenia egzekucji, w sytuacji kiedy nie jest w stanie wskazać mienia, z którego należy przeprowadzić egzekucję.

III. Co oznaczają podstawowe pojęcia - dłużnik, wierzyciel, klauzula wykonalności, tytuł egzekucyjny, tytuł wykonawczy.

Wierzycielem określamy podmiot, któremu zgodnie z treścią tytułu wykonawczego należy się określone świadczenie i który dąży do uzyskania tego świadczenia w drodze egzekucji.

Dłużnik to podmiot, który według treści tytułu wykonawczego ma obowiązek spełnić określone świadczenie i przeciwko któremu toczy się egzekucja.

Tytułem egzekucyjnym jest dokument stwierdzający obowiązek określonego świadczenia, jeżeli przepisy tak stanowią. Z tytułu egzekucyjnego musi wynikać, kto jest wierzycielem, a kto dłużnikiem, oraz jaka jest treść roszczenia wierzyciela, a zarazem obowiązku świadczenia dłużnika. Zgodnie z art. 777 § 1 kpc tytułami egzekucyjnymi są:

1)orzeczenie sądu prawomocne lub podlegające natychmiastowemu wykonaniu, jak również ugoda zawarta przed sądem;

11)orzeczenie referendarza sądowego prawomocne lub podlegające natychmiastowemu wykonaniu,

2)wyrok sądu polubownego lub ugoda zawarta przed takim sądem;

21)ugoda przed mediatorem,

3)inne orzeczenia, ugody i akty, które z mocy ustawy podlegają wykonaniu w drodze egzekucji sądowej;

4)akt notarialny, w którym dłużnik poddał się egzekucji i który obejmuje obowiązek zapłaty sumy pieniężnej lub uiszczenia rzeczy oznaczonych co do gatunku, ilościowo w akcie oznaczonych, albo też obowiązek wydania rzeczy indywidualnie oznaczonej, lokalu, nieruchomości lub statku wpisanego do rejestru gdy termin zapłaty, uiszczenia lub wydania jest w akcie wskazany;

5)akt notarialny, w którym dłużnik poddał się egzekucji i który obejmuje obowiązek zapłaty sumy pieniężnej do wysokości w akcie wprost określonej albo oznaczonej za pomocą klauzuli waloryzacyjnej, gdy akt określa warunki, które upoważniają wierzyciela do prowadzenia przeciwko dłużnikowi egzekucji na podstawie tego aktu o całość lub część roszczenia, jak również termin, do którego wierzyciel może wystąpić o nadanie temu aktowi klauzuli wykonalności;

6)akt notarialny, w którym właściciel nieruchomości albo wierzyciel wierzytelności obciążonych hipoteką, niebędący dłużnikiem osobistym, poddał się egzekucji z obciążonej nieruchomości albo wierzytelności, w celu zaspokojenia wierzyciela hipotecznego, jeżeli wysokość wierzytelności podlegającej zaspokojeniu jest w akcie określona wprost albo oznaczona za pomocą klauzuli waloryzacyjnej, i gdy akt określa warunki, które upoważniają wierzyciela do prowadzenia egzekucji o część lub całość roszczenia, jak również wskazany jest termin, do którego wierzyciel może wystąpić o nadanie temu aktowi klauzuli wykonalności.

Tytułem wykonawczym jest tytuł egzekucyjny zaopatrzony w klauzulę wykonalności (art. 776 kpc). Nadanie tytułowi egzekucyjnemu klauzuli wykonalności jest zezwoleniem na przeprowadzenie egzekucji, czyli zastosowanie przymusu państwowego w tym postępowaniu, na podstawie istniejącego tytułu egzekucyjnego. Przez nadanie klauzuli wykonalności tytuł egzekucyjny staje się tytułem wykonawczym. Tytuł wykonawczy daje podstawę do prowadzenia egzekucji z całego majątku dłużnika, jeżeli klauzula nie zawiera ograniczenia w tym zakresie

Klauzula wykonalności jest zezwoleniem na przeprowadzenie egzekucji, czyli na zastosowanie przymusu państwowego, na podstawie istniejącego tytułu egzekucyjnego. Sąd nadaje klauzulę wykonalności w następującym brzmieniu: “W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej dnia ........ 20... r. Sąd ........ w ........ stwierdza, że niniejszy tytuł uprawnia do egzekucji w całości/w zakresie .... oraz poleca wszystkim urzędom oraz osobom, których to może dotyczyć, aby postanowienia tytułu niniejszego wykonały a gdy o to prawnie będą wezwane, udzieliły pomocy. Orzeczenie podlega wykonaniu jako prawomocne/natychmiast wykonalne”.

Tytuł egzekucyjny po nadaniu mu klauzuli wykonalności staje się tytułem wykonawczym. Tytuł wykonawczy daje podstawę do prowadzenia egzekucji z całego majątku dłużnika, jeżeli klauzula nie zawiera ograniczenia w tym zakresie.